خدا به 3 طریق جواب می دهد:

می گوید:بله و آنچه که

خواسته اید  رابه شما می دهد

می گوید: نه وچیز بهتری را به شما

می دهد

می گوید:صبرکن وبهترین را به شما می دهد.

*******

هر چی می خواهی از خدا بخواه

ودرنظر داشته باش که برای او

غیرممکن وجود ندارد.

وتمام غیر ممکن ها فقط برای کسانی

است که از ایمان دل بریده اند

و امید رابه دل راه نمی دهند

خـــــــــــدایا

مـــیان این همه آرزوهـــــــــــــــا

دلتنگتــــــــــرین بنده ی خود را دریــــــاب...

       الهي ! بنده اي گم كرده راهم  

      بده راهم كه سرتاپا گناهم    

              اگر عمري به غفلت زيست كردم    

   تمام هستيم را نيست كردم

          به هر در ، حلقه كوبيدم خدايا    

  لباس يأس پوشيدم خدايا

           اسيرنفس هر جايي شدم من    

       مقيم شهر رسوايي شدم من

    نچيدم گل زشاخ آرزويي    

ندارم پيش مردم آبرويي

         كنم با عجز و لابه بر تو اظهار  

    گنه كارم گنه كارم گنه كار

         تو رحمان و رحيم و مهرباني  

     منم مهمان تو ، تو ميزباني

           تو سوز سينه ام را ساز كردي    

   در رحمت به رويم باز كردي

               تو گفتي توبه كن ، من مي پذيرم  

ترحم كن اميرا من فقيرم

           الهي!هرچه هستم هركه هستم

  سرخوان عطاي تو نشستم

            يقين دارم كه با اين شرمساري    

         نجاتم مي دهي از خوار و زاري

    اگر كوه گنه گرديده بارم         

      يقين دارم علي را دوست دارم

     ببخشا اي همه آگاهي من    

      گناهم را به خاطرخواهي من

              الهي ! گرچه هستم غرق عصيان  

  پشيمانم پشيمانم پشيمان

خداوند می فرمایند:

ای فرزند آدم خود را برای بندگی من مهیّا نما 

در این صورت قلب تو را بی نیاز خواهم کرد

و ترا بسوی خواسته هایت واگذار نخواهم کرد

وبر من واجب خواهد بود که حاجت ترا بجا آورم

و قلب تو را مملو از خوف و ترس از خود می کنم .

و اگر برای بندگی من خود را مهیّا نسازی ،

قلب تو را مشغول به دنیا خواهم کرد

سپس حاجت تو را بجا نخواهم آورد

و ترا به خواسته هایت واگذار خواهم کرد

(حدیث قدسی)

ای فرزند آدم تا چه اندازه از من شکایت می کنی ،

و چقدر مرا به فراموشی می سپاری ،

و چه مقدار ناسپاس من هستی ؟!

با اینکه من ( اصلاً ) ظلمی به بندگان نمی کنم ،

و تا چه زمان نعمت مرا انکار می کنید با اینکه

روزی هر روز از جانب من برای شما می آید ،

و تا چه زمان منکر خدائی و ربوبیّت من هستید

با اینکه پروردگاری جز من برای شما نیست ،

و تا چه زمان از من روی برمی گردانید و اعراض می کنید

با اینکه من با شما چنین نکرده ام ...

(حدیث قدسی)

براستی که مومن به منزله ی کفه ی ترازوست.

هر اندازه که ایمانش افزوده شود ، 

امتحانش نیز سنگین تر میشود.

أَحَسِبَ النَّاسُ أَن يُتْرَكُوا أَن يَقُولُوا آمَنَّا وَهُمْ لَا يُفْتَنُونَ

آيا مردم پنداشتند كه تا گفتند ايمان آورديم رها می ‏شوند

  و مورد آزمايش قرار نمی‏گيرند؟.﴿عنکبوت،۲﴾

گاهی اگر دعایت مستجاب نشد، برو و گوشه ای بنشین...

زانوهایت را بغل بگیر و یک دل سیر گریه کن...

شاید لازم باشید میان گریه هایت بگویی«اللهم اغفر لی الذنوب التی تحبس الدعا»

خدایا! ببخش آن گناهانیم را که دعایم را حبس کرده است...

بسم رب المهدي

خدایــــــا

یاریم کن نگاهم...

در افق این فضای مجازی...

 جز برای تــــــــو...

نبیند و انگشتانم ...

جز برای تــــــــو...

کلیدی را نفشارند...

گفتم :از خــــدا می خواهم... یعنی از خودت می خواهم مرا ببخشی! 

گفت :پس بخشش را از من بخواه و بعد توبه کن (هود/90)

 گفتم : با این همه آلودگی و گناه ... چه کنم؟

گفت : مگر نمی دانی خــــداست که توبه را از بندگانش قبول می کند؟ (توبه/104)

 گفتم : با این همه گناه چه طور توبه کنم؟

گفت : من آمرزنده ی گناه و پذیرنده ی توبه ام. (مومن/3)

 گفتم : برای کدام گناهم می توانم توبه کنم؟

گفت : من همه ی گناهان را می بخشم. (زمر/53)

 گفتم : یعنی مطمئن باشم؟

گفت : جز مـــن چه کسی است که گناهان را می بخشد؟ (آل عمران/135)

 گفتم : چرا ، چرا در مقابل حرف هایت همیشه مثل یخ آب می شوم؟ توبه می کنم ، توبه!

گفت : من ، هم توبه کنندگان را و هم کسانی را که پاک اند دوست دارم. (بقره/222)

 گفتم :پروردگارم! من جز تو کسی را ندارم.

گفت : آیا من برای تو کافی نیستم ؛ (زمر/36)

گفتم : در برابر این همه محبتت چه کنم ...

گفت : مرا یاد کن. (احزاب/41)

فرازهایی از توبه نامه بار خدایا از کارهایی که کرده ام به تو پناه می برم از جمله :
از این که حسد کردم...
از این که تظاهر به مطلبی کردم که اصلاً نمی دانستم...
از این که زیبایی قلمم را به رخ کسی کشیدم....
از این که در غذا خوردن به یاد فقیران نبودم....
از این که مرگ را فراموش کردم....
از این که در راحت سستی و تنبلی کردم....
از این که عفت زبانم را به لغات بیهوده آلودم.....
از این که در سطح پایین ترین افراد جامعه زندگی نکردم....
از این که منتظر بودم تا دیگران به من سلام کنند....
از این که شب بهر نماز شب بیدار نشدم....
از این که دیگران را به کسی خنداندم، غافل از این که خود خنده دارتر از همه هستم....
از این که لحظه ای به ابدی بودن دنیا و تجملاتش فکر کردم....
از این که در مقابل متکبرها، متکبرترین و در مقابل اشخاص متواضع، متواضع تر نبودم....
از این که شکمم سیر بود و یاد گرسنگان نبودم....
از این که زبانم گفت بفرمایید ولی دلم گفت نفرمایید.
از این که نشان دادم کاره ای هستم، خدا کند که پست و مقام پستمان نکند....
از این که ایمانم به بنده ات بیشتر از ایمانم به تو بود....
از این که منتظر تعریف و تمجید دیگران بودم، غافل از این که تو بهتر از دیگران می نویسی و با حافظه تری.....
از این که در سخن گفتن و راه رفتن ادای دیگران را درآوردم....
از این که پولی بخشیدم و دلم خواست از من تشکر کنند....
از این که از گفتن مطالب غیر لازم خودداری نکردم و پرحرفی کردم....
از این که کاری را که باید فی سبیل الله می کردم نفع شخصی مصلحت یا رضایت دیگران را نیز در نظر داشتم....
از این که نماز را بی معنی خواندم و حواسم جای دیگری بود، در نتیجه دچار شک در نماز شدم....
از این که بی دلیل خندیدم و کمتر سعی کردم جدی باشم و یا هر کسی را مسخره کردم....
از این که " خدا می بیند " را در همه کارهایم دخالت ندادم....
از این که کسی صدایم زد اما من خودم را از روی ترس و یا جهل، یا حسد و یا ... به نشنیدن زدم...

خدای من تنها دریایی ست که وسعتش را هیچ دبیر جغرافیایی، تخمین نمی زند ...

خدای من، تنها اقیانوسی ست که وقتی غرقش شوی، ترا پـــس نـــمی زند ...

خدای من تنها دلیلی ست که حجم تنهایی یک دم سکوت را بی مقدمه " تکمیل " می کند

خدای من همان تکیه گاه محکمی ست که با او هم نباشی، رهایت نمی کند ...

خدای من، تنها غریبی ست که همه او را می شناسند ...

تنها هم بازی که در دورِ هزار دست شطرنج با او، مات نمی شوی

خدای من تنها دوستی ست که هر چند فقط در مشکلات با او روراست باشی، اما

او خریدار اشک های شوقت هم می شود ...

" بعضی از آدمها با اینکه خدا را می شناسند با اینکه دوستش دارند اما ...

همیشه خدا را ناراحت می کنند ... می دانند راه کج هیچ وقت به منزل نمی رسد ولی

باز گناه می کنند " یکی نیست به اینها بگوید:

بـــــا کــــافران چـــه کــــــارتـــــ گــــر بُـتـــــ نــــمی پــــرســــتی

جوانى بسيار مغرور همواره مادرش را رنج مى داد،

تا جایی که كه روزى مادرش را

كه بر اثر پيرى و ضعف ، توان راه رفتن نداشت ،

 بالاى كوه بُرد و در آنجا گذاشت ،

 در این هنگام مادرش در اين فكر افتاد مبادا پسرم

در مسير پرتگاه كوه بيفتد و بدنش خراش بردارد

و يا طعمه درندگان گردد!

براى پسرش چنين دعا كرد:

خدايا!

پسرم را از طعمه درّندگان و از گزند حوادث حفظ كن ،

 از سوى خداوند به موسى (ع) خطاب شد!

به آن كوه برو و منظره مهر مادرى را ببين .

خداوند

بهترین های خود را به آنهایی می بخشد

که حق انتخاب را به او بدهند...

******

افتادن به درگاه خداوند

تنها راه برخاستن است

پس بیا و برخیز وغیر از او را رها کن...

 ******

هرچه می کشیم

وهرچه برسرمان می آید از نافرمانی

خداست...

(شهید حاج حسین خرازی)

دل به دنیا مبند و با دنیا انس مگیر...

دنیا بسیار کوچکتر از آن است که پاداش و مزد حتی

لحظه ای از خاطر تو باشد و بهای حتی پاره ای از

دل تو شمرده شود.جان آسمانی تو جز من قیمتی ندارد

و جز بهشت من هیچ چیز نمی تواند هزینه وجود تو را جبران کند.

اگر چشم تو می دید آنچه را که برای اولیای خود

آماده کرده ام قلب تو آب می شد و جان تو به شوق

از قالب تن به در می رفت، اینها پاداش دلی است که تنها

به من گره خورده و فقط مرا در خود جای داده،

به دل خود نگاه کن ،هر قدر دلت به دنیا بسته باشد

همان قدر محبت و مهر مرا از دلت بیرون کرده ای

(حدیث قدسی /خدا)

نماز کلید بهشت است.

نماز دارای ابعاد گوناگون و ژرفایی بس عمیق است

که با دو سه گام پیمودن ، محیط واطراف آن طی نمی شود

و تمام گوهرهای آن صید نمی شود بلکه همه  عارفان وعامیان

بطور مکرر باید درباره نماز فکر کنندو هر کس به اندازه ی وسع و تلاش خود

به بخشی از معارف نماز و اسرار آن دست یابد.

نماز یک نیاز اساسی انسان است و دارای آثار فردی و اجتماعی و هم چنین برکات  بسیاری می باشد

و ترک آن دارای اثرات زیانبار بسیاری می باشد .

نماز حقیقی موجب نجات کلی و همه جانبه است .

انسان را از آفت ها ،آسیب ها و فرجام های ناگوار رها می سازد و باب رحمت یزدان

را به رویش می گشاید.

نمازباعث رهایی ازموارد زیر می شود:

 1- ازتنبلی فکری و ضعف عقلی در شناخت بزرگترین حقایق

هستی بویژه هستی کرد گار .

2- از تنبلی و تن پروری

3-ازبی انظباطی و نداشتن یک برنامه منظم درطول زندگی

4- ازحواس پرتی ،بی توجهی و بلاهت

5- ازناسپاسی حق پوشی و حق کشی

6-از دوستی و همراهی با مغضوبان و گمراهان

7- از کبر و خود بینی

8- از عصبیت و نژاد پرستی

9- تفرقه و پراکندگی

10- از تنهایی و جدایی از مردم

11- از نفاق و دورویی

12- از غضبها و شهوتها

13- از آرزوهای دور و دراز

14- از تملق و چابلوسی

15- پرستش بتها و مردم پرستی

16- از خرافه و جهل

17- از حسادت و خود آزاری

18- حرص و بخل

19- از انواع گناه و تباهی

و........................