خداى تبارك و تعالى مى فرمايد:

هر كه پناه به من آورد طلب او را كفايت كنم ،

و هر كه از من چيزى بخواهد به او ببخشم ،

و هر كه مرا بخواند او را اجابت كنم و دعاى او را تاخير

مى اندازم و معلق مى ماند، و حال آنكه اجابت خواهم كرد،

تا تمام شود قضاى من ، پس هرگاه تمام شد

برآورم آنچه سوال كرده است.

بسم الله الرحمن الرحیم

مناجاتی بسیار زیبا از امیرالمؤمنین(ع)

آن کسی را می ستایم که

ستایش گویندگان،تا آخرین حد مبالغه،

وصف کمالش را کفایت نکنند.

و روزی خواران از شمردن نعمت بی پایانش عاجز باشند،

وهر چه بکوشند،یک از هزار آن را سپاس نتوانند.

صفات کمالش را حدی نیست تا بتوان به میزان آن پی برد،

و نام های دلاویزش آنچنان بزرگ و پاک باشند که

در محدوده لغات نمی گنجند.